English Course @ GELI Griffith University

We zijn ondertussen weer een maand verder sinds ons laatste update, dus er valt genoeg te vertellen! Voor mij was het een ietwat bewogen maand…

Ik startte namelijk vol met zin en goede moed aan mijn Engelse course. Na mijn periode van herstel was ik wel weer toe aan wat nieuws! Ik vond het een leuke cursus, maar soms ook best pittig! Ik was namelijk ingedeeld in het hoogste academische niveau dat er was. Dit was op basis van een schrijftoets en een mondeling gesprek die ik tijdens een oriëntatie dag had. Dat had ik niet verwacht! Blijkbaar ben ik toch wat beter in Engels dan ik zelf had gedacht. 🙂

Ik zat in een leuke groep met klasgenoten van rond mijn leeftijd, en 2 professoren van een universiteit uit Japan die op een uitwisselings- cursus zaten van 4 weken. Eén was daar docent Engels, en het vakgebied van de ander kan ik me niet meer herinneren. Mijn leerkrachten waren fijn! Bernard was lekker old-fashioned, met veel kennis van over de hele wereld. Erg interessant om naar te luisteren en van te leren. En Patricia, een hele lieve vrouw, was wat meer gefocust tijdens haar lessen op het academische schrijven van stukken. Als ik zo studenten hoorde uit andere klassen over hun docenten ben ik blij dat ik het getroffen had met Patricia en Bernard.

Mijn multiculturele klas met mensen vanuit Vietnam, Colombia en Japan. Twee staan er niet op de foto. Eén daarvan komt uit Peru en de ander uit China. Op de foto van links naar rechts: Vanessa, Thanh, Ik, Kiwamu, Kei, Lina, Patricia, Bernard, Yonathan bovenaan en onderaan Luisa en Hang.

Ik had elke dag 4 uur les en een verplichte zelfstudie na schooltijd van een uur in het ‘independent learning centre’. Ook had ik mij ingeschreven voor 2 uur per week Grammar bijles. Onder het mom van; nu ik er toch ben…! Er waren ook elke week activiteiten waar ik mij voor kon inschrijven. Dit was goed om lekker Engels te kletsen met medestudenten. De eerste dagen was ik lekker op dreef dacht ik zo. Bijles, huiswerk maken op school, zodat ik thuis dan lekker niets hoefde te doen, én nog een uurtje proberen te sporten om de dag op de terug weg van school naar huis. Ook had ik mij ingeschreven voor de eerste vrijdag activiteit, en dat was naar een look-out-point om het prachtige uitzicht te bewonderen van Brisbane en daar omheen.  Helaas heb ik in de eerste week de vrijdag niet kunnen halen.

Ik was donderdag avond zo moe, zó moe.. Ik dacht ik móet liggen en slapen want anders ga ik het morgen niet redden om naar school te gaan. En zo lag ik rond 8 uur al toto op bed. ’s Ochtends toen de wekker ging was ik helemaal kapot. Ik voelde me bijna net zo ellendig als voor een paar maanden terug (!). Wat was dit nou? Kan ik niet eens 5 dagen (in de eerste week zelfs) naar school?! Ik besloot voor mijzelf heel wijselijk om de activiteit van ’s middags af te blazen en dan toch ’s ochtends ‘even’ naar school te gaan. Maar toen ik na het ontbijt in pu-re paniek was omdat ik mijn portemonnee niet kon vinden terwijl ik toch zeker wist waar ik ‘m had neergelegd… was het signaal duidelijk dat ik toch te ver over de grenzen van mijn kunnen was gegaan deze week. Ik heb school afgezegd in de hoop dat ik nog een ‘leuk’ weekend zou hebben dan in plaats van 4 uur op school mijn reserves opmaken en in het weekend plat te moeten gaan.

En zo geschiede; vrijdag en zaterdag plat en zaterdag avond met Yannick iets leuks doen. Naar de bios. Wordt het een lachfilm of een spannende actiefilm? Ik ging voor de lachfilm, maar Yannick wist mij toch te overtuigen hoe goed “Skull Island” van King Kong wel niet moest zijn. Dus daar gingen we. Maar helaas; was ik maar naar de lachfilm geweest. Wat een drama. Want 120 minuten in een té hoge spanning zitten en mij aan het einde zorgen maken of het wel goedkomt met de lieve bescherm-aap, was echt KILLING. Niet grappig. Op alle snoepjes die Yannick had gejat – voor mij – na dan.

Ik kon eigenlijk de rest van de avond alleen maar huilen. En waarom?  Het is toch uiteindelijk goed gekomen met die lieve reuzen aap?  Ik was kapot, van de moeheid en de pijn. En ik baalde ervan, van het besef dat ik er nog lang niet ben in mijn herstel en dat ik echt rustig aan moet doen. Ook in het opbouwen van de activiteiten in mijn hedendaagse leubn.  En voor het feit dat ik blijkbaar straks niet 5 dagen in de week een baan kan gaan nemen.

En zo geschiedde het dat ik elke dag de afgelopen 4 weken, gelijk uit school naar huis ben gegaan om te slapen om bij te komen van de morgen. Daarna deed ik wat er moest gebeuren en lag ik er om 9 uur weer in. Ik heb Grammar wel bijgewoond, maar alle na schoolse activiteiten heb ik aan mijn neus voorbij moeten laten gaan. In deze weken heb ik twee keer de fysio bezocht, (omdat ‘ie het helaas niet in een keer kon i.v.m. de intake) en met 210 dollar minder in mijn portemonnee was ik wel wat goede thuisoefeningen rijker en wat verlicht van de spierspanningen! Ook ben ik weer langs de acupunctuur geweest waar ik toch veel baat bij heb. (Die chinezen hier prikken je helemaal lek ha ha.) Ik ga binnenkort nog een keertje en dan hoop ik er weer voor een tijd tegenaan te kunnen, want die prijzen zijn, helaas, ook niet mis! Gelukkig heb ik het allerliefste vriendje van de hele wereld die heel lief voor mij is en mij graag wil helpen! Voor gratis! Wat wil ik nog meer… 😉

‘Bewijs van deelname’

Enfin, ik heb school overleefd! Ik heb zelfs een certificaat gekregen. Ja ja. En ik heb stiekem een foto gemaakt van de klassenlijst resultaten omdat ik het alvast graag wilde delen. Ik denk dat het de bedoeling dat ik deze week het nog officieel op een papiertje krijg, maar dat weet ik niet precies.

Hierbij mijn results; Voor de wekelijkse vrijdag- schrijftest-dag heb ik een S van Satisfactory. En zelfs 1 keer een dikke G van Good voor een schrijfopdracht waar ik drie avonden voor nodig had. Ik ben er blij mee. Ik heb een O van Out-standing voor mijn geweldige deelneming en bijdrage in de klas en een U van Unsatisfactory voor mijn uren die ik niet heb gespendeerd in het leercentrum op school. Ha ha. Ik kreeg een mooi briefje met de uren die ik daar heb gespendeerd. 2 wel te verstaan. Nou dat klopt wel, maar wist ik veel dat je getrackt werd en dat je daar ook een uitslag voor kreeg.
Uiteindelijk is het meer voor de Aziaten die echt niet voor de lol op school zitten zoals ik. Zij moeten het doen om hun Visa te kunnen behouden. Maar ik weet waarom ik de U heb ennUhhh het boeit me niet.

Ik heb in de laatste week een maandag en een dinsdag testen moeten doen en de resultaten mogen er ook zeker zijn. Ik heb voor spreken een A van ‘Allememaggies goed’ en een B van ‘Bijna allememaggies goed’ voor luisteren en lezen. Ik had voor de schrijftest een C van ‘Crap’ maar dat is altijd nog beter dan de D van ‘Droevig’! Ha ha. Maar dat had ik ook wel verwacht dat het geen A of B zou worden want ik ben meer van het gezellige kletsten op papier dan kort en feitelijk academisch schrijven, zoals jullie wel merken…

Wat een plezier!

Een van de laatste schooldagen hebben we in de klas allemaal een kaartje voor elkaar geschreven. Erg leuk was dat ook om te krijgen! Bernard had cake gebakken voor de gelegenheid dat de japanners ons in week 4 verlieten en de laatste dag voor het paasweekend hebben we gezellig met z’n allen wat gegeten en gedronken. Bij het afscheid vertelde Patricia mij hoe te wauwie zij mij vond als student en dat ze heel erg van mijn bijdrage in de klas had genoten. Ze gaf mij zelfs een knuffel, hi hi. Ze vond het heel jammer dat ik niet verder ging studeren met mijn kwaliteiten, maar ze begreep het ook wel van mijn kant. Want; mên wat word ik niet gelukkig van academische teksten ontrafelen en schrijven. (In het Engels.) Ik moet gewoon lekker bezig zijn, en iets doen. Met een ander, of voor een ander. En des te meer heb ik nu bewondering voor Yannick! Knap hoor, en met nu al zulke goede resultaten! Ik ben trots. En zo vullen wij elkaar hier lekker aan. 😉 Ik heb een leuke en een hele leerzame tijd gehad op de GELI en kan nu met al deze nieuwe kennis verder aan het Australië avontuur.

Wat een lieve berichtjes… 🙂

Er op uit!
Gelukkig hebben we de andere weekenden nog wat leuke dingen gedaan. We zijn een keer naar een Koala Sanctuary geweest waar we allerlei prachtige dieren hebben kunnen zien. We hebben kangaroos gevoerd en de koala’s geroken. Ha ha. Misschien was het ook wat erger door het mottige weer die dag… Ik heb tweede paasdag een filmpje voor jullie gemaakt over deze leuke dierendag. Ik heb nog foto’s voor jullie van ons andere uitje naar een park in de stad en Yannick z’n kampeer avontuur van twee dagen met vrienden, maar dat komt binnenkort in een ander filmpje voorbij. Het probleem is een beetje dat ik Yannick zijn laptop moet gebruiken om de filmpjes te monteren. En aangezien hij die zelf weinig kan missen gaan we er binnenkort even wat anders op vinden, zodat jullie in de toekomst misschien wat minder lang hoeven te wachten op beeld materiaal uit down-under…

Yoga Lifestyle
Verder zijn we lekker op Yoga-Dreef en zijn nu een beetje deel van een Yoga community in deze buurt. Door deze ontwikkelingen zijn Yannick en ik in contact gekomen met allemaal aardige mensen. En één daarvan kon mij vertellen dat er net een Yoga Teacher Training Course was gestart. En laat ik daar nou echt super grote oren naar hebben! Ik heb het er wel eens met Yannick over gehad in Nederland dat ik dat nog wel eens zou willen doen in Australië. En nu het zo op mijn pad is gekomen… heb ik besloten om het te gaan doen! Ik zit nu nog zo lekker in de flow van leren…

Een stukje van uitzicht waar we het afgelopen weekend met de Yogi’s waren.

Het is een cursus van een jaar. Ik krijg elke week nieuwe opdrachten via de mail en ik moet eens in de week een Yoga les in de buurt mee doen óf in de Gold Coast (van uit daar runt de docent Margaret het). En 1 keer in de maand moet ik op een zaterdag verplicht naar een intensive. Het is de bedoeling dat al het geleerde daar dan in de praktijk wordt gebracht. Ik heb getwijfeld of ik het moest doen, omdat ik eerst dacht dat ik 11 weken moest inhalen in de komende 5 weken. Maar het blijkt, dat als ik nu de eerstkomende weken op donderdag avond naar de YogaClass ga in de GoldCoast en de eerste twee intensives inhaal, het geen probleem is om in te haken. Ik zou haar per uur moeten betalen voor die twee gemiste dagen. Maar 1 dag ben ik met een ander meisje die ook later is gestart, dus die kosten kunnen wij samen verdelen, en voor de tweede dag was er al een skype sessie gepland voor 3 andere mensen die ook nog moesten inhalen. Daar kan ik mooi bij in haken dus die is kosteloos. De rest is thuisstudie en ik moet gewoon kijken hoever ik kom. Ik moet goed naar mijn lijf blijven luisteren de komende tijd, en dat is het mooie van Yoga-huiswerk; ik moet het zelf ook oefenen! Dus ik hoop dat het een win-win situatie word.

Werk
Ik heb om die redenen ook besloten om de komende maand nog niet naar een baantje te zoeken. Eerst mijn focus volledig op de yoga leggen en proberen zoveel mogelijk in te halen. Ik heb trouwens al een adres voor een baan wat ik terug mag bellen! Dat is een voorschoolse opvang voor kinderen met autisme! En het is op dezelfde campus bij Yannick zijn school. Ideaal en lekker dicht bij ons toekomstige huis in de buurt. Als het goed is. (Daarover, tussen door, tot op heden geen verdere ontwikkelingen.) Ik had een paar weken terug een sollicitatiebrief gestuurd, en ik dacht omdat ik niets vernam, dat het helaas niet goed genoeg was.

En toen ik tijdens een regenachtige dag, (die veroorzaakt was door de staart van de orkaan Debbie) een half uur moest wachten op de bus en ik het een mooi moment vond om maar eens mijn voicemail berichten te beluisteren, kwam ik er achter dat er dus 10 dagen(!) daarvoor een alleraardigst berichtje door ene Sarah was ingesproken die mij graag wilde uitnodigen voor een gesprek en of ik haar wilde terug bellen voor een afspraak. Whut!?! Om een kort verhaal lang te maken… Toen ik ze die week erop te pakken kreeg, bleek dat het baantje al vergeven was. Geluk bij een ongeluk; ze zochten iemand per direct. Dus dat werd ‘m sowieso al niet voor mij omdat ik nog school had. Datzelfde gold voor de fulltime baan die ze nog wel in de aanbieding had. Ze vertelde me dat ik als ik klaar was met school, altijd mag bellen of ze dan weer openstaande functies hebben. Wat een troost, ik zal binnenkort zeker weer een poging wagen.

Côôôntact
Ik heb nu weer een wat flexibeler dag programma en vind het leuk om met jullie in contact te blijven via skype of hoe dan ook! Dus mocht je zin hebben in een skype sessie of gewoon lekker gezellig kletsen via de telefoon, ik ben voor!  🙂

Tot ziens, horens of sprekens!
Heel veel liefs en groetjes van uit Australië!
-D-